تبیین واکنش‌های جسمانی انسان در مقابله با استرس/ اضطراب بر زندگی افراد در دوران کرونا تأثیر دارد

به گزارش خبرنگار حوزه تشکل‌های گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، کرسی علمی-ترویجی «تأثیر اضطراب و استرس بر زندگی ما در دوران کرونا و راهکارهای مقابله با آن» به همت بسیج اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال برگزار شد.

در این نشست فرشته افکاری، عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی و معاون آموزشی بسیج اساتید واحد تهران شمال به‌عنوان ارائه‌دهنده نشست به سخنرانی پرداخت. همچنین در این کرسی سید علی حسینی المدنی، مدیر گروه روانشناسی عضو هیئت علمی واحد تهران شمال به‌عنوان ناقد و طاهره زرنگار، عضو هیئت علمی واحد تهران شمال به‌عنوان مدیر جلسه حضور داشتند.

کرونا مردم را دچار اضطراب و نگرانی کرده است

فرشته افکاری، عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در این نشست اظهار کرد: زندگی در دنیای امروز به‌وسیله عوامل بسیاری مورد تهدید قرار گرفته که آن را از روال عادی خود خارج کرده و حتی سبک جدیدی از زیستن را به ما تحمیل کرده است. یکی از این تهدیدها بیماری‌ها هستند و کرونا نمونه‌ای از آن است. درواقع سرعت انتشار و ابتلا به آن به حدی است که بیشتر مردم را دچار اضطراب و نگرانی کرده است.

وی افزود: اضطراب یک احساس ناخوشایند و مبهم است و دلواپسی با منشأ ناشناخته به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است که گاه با استرس آغاز شده و تداوم می‌یابد.

این استاد دانشگاه بیان کرد: شیوع بیماری کروناویروس ممکن است برای افراد استرس‌زا باشد. ترس و نگرانی در مورد یک بیماری می‌تواند بسیار زیاد باشد و باعث ایجاد احساسات شدید در بزرگسالان و کودکان شود. البته میزانی از استرس و اضطراب، نگرانی و ترس در زندگی نه تنها بد نیست، بلکه می‌تواند کمک‌کننده باشد و فرد را برای مقابله با تهدیدات پیش رو در زندگی آماده کند و برای آن برنامه داشته باشد.

تبیین واکنش‌های جسمانی انسان در مقابله با استرس و نگرانی

افکاری ادامه داد: وقتی استرس، نگرانی، ترس و اضطراب تشدید می‌شود و تداوم می‌یابد، انسان از حالت طبیعی خارج شده و بیمارگونه می‌شود و واکنش‌های متعددی از جمله واکنش‌های جسمانی (افزایش ضربان قلب، عرق‌کردن، خشکی دهان، لرزش، سرگیجه، تند و کوتاه شدن تنفس، سر درد و درد عضلانی، تحریک‌­پذیری، خستگی، ناراحتی معده و روده، تکرر ادرار، کاهش انرژی، احساس خستگی، مشکلات خواب، تغییر اشتها و ...)، شناختی (اختلال تمرکز، توانایی تفکر منطقی، اختلال یادگیری، قضاوت ضعیف)، عاطفی و روانی (اضطراب، بی احساسی، افسردگی، درماندگی، احساس ناامیدی) و رفتاری (پرخاشگری، خواب آشفته، سوءمصرف مواد، رژیم غذایی ناسالم، مشکلات کاری و تحصیلی) را در بر خواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: کرونا روی ابعاد مختلف زندگی از جمله آموزش و پرورش، آموزش عالی، تعطیلی کلاس‌های مدارس و دانشگاه‌ها به‌صورت حضوری، مشاغل، تعاملات اجتماعی، سفرها و... تأثیر گذاشته است. محرک­‌های استرس‌زا در قرنطینه خانگی مانند ترس طولانی‌مدت، ماندن زیاد در خانه، افکار ناخوشایند و کسالت، کمبود ارتباط با دوستان و معلمان، کمبود فضای مناسب ورزش در منزل، مشکلات مالی و اقتصادی خانواده به‌ویژه در دهک‌های پایین جامعه با ایجاد استرس و اضطراب اثر ماندگاری بر سلامت جسم و روان مردم داشته است.

معاون آموزشی بسیج اساتید واحد تهران شمال گفت: استرس و اضطراب، نظام ایمنی بدن را ضعیف و فرد را مستعد ابتلا به سرطان می‌کند. بنابراین در مقابله با کرونا نیز که بدن به ایمنی بالایی نیاز دارد، اگر استرس و اضطراب از حدی بالاتر رود با تحلیل سیستم ایمنی بدن، احتمال درگیری با ویروس بیشتر می‌شود. به‌عنوان راهکارهایی برای مقابله با استرس و اضطراب باید استرس را مدیریت کرد. در واقع برای کسب اطلاعات زیاد به هر قیمتی دنبال هر کانالی نباشیم و اطلاعات و حرف‌های ضد و نقیض، بدون امکان تمییز و تشخیص آن‌ها را نپذیریم. همچنین منابع کسب اطلاعات خود را مدیریت و از منابع مطمئن و موثق اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت کنیم و در جست‌وجوی دریافت آمار لحظه به لحظه نباشیم، این اطلاعات نه تنها کمک‌کننده نیستند، بلکه نگرانی را افزایش می‌دهند.

افکاری عنوان کرد: باید از اخباری که تأثیر منفی می‌گذارند و هیجانات منفی را بسط می‌دهند، فاصله بگیریم. زمان کمتری صرف خواندن، شنیدن یا تماشا کردن چیزهایی کنیم که اضطراب ما را افزایش می‌دهند. از واقعیت‌ها فرار نکنیم، آن‌ها را انکار یا سرکوب نکنیم، برعکس سعی کنیم آن‌ها را بشناسیم و زیر سؤال ببریم تا افکار و احساسات بهتری داشته باشیم. همچنین سبک زندگی سالمی اتخاذ کنیم و تغذیه و خواب و ورزش مناسب، سرگرمی و پرکردن اوقات فراغت و کارهایی که ما را شاد می‌کند، داشته باشیم.

وی افزود: سعی کنیم رفتار و عملکرد عادی داشته باشیم و فعالیت‌های روزمره و عادی خود را حفظ کنیم. در واقع مثبت‌نگر باشیم و به جنبه‌های مثبت زندگی‌مان توجه کنیم. از چیزهایی که داریم لذت برده و شکرگزاری کنیم. همچنین کارهای مثبت انجام دهیم و کسانی را که موجب رنجش ما شده‌اند، ببخشیم. برای سلامتی خود و دیگران دعا کنیم و از دیگران هم بخواهیم دعا کنند. دعا نقطه اتصال ما به نیرویی قدرتمند است که می‌تواند امید را در ما تقویت کند.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: اعمال و رفتارهای خوب دیگران را تشویق کنیم و از کلمات، جملات یا رفتارهای آرامش‌بخش به‌ویژه مواردی که در گذشته به ما کمک کرده‌اند، از روش‌های آرامش‌بخش یا مقابله‌ای مثل تنفس آرام یا عمیق، تصویرپردازی ذهنی و... استفاده کنیم. باید سرمایه روانشناختی خود را که شامل امیدواری، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی است، ارتقا بخشیده و فضای زندگی‌مان را با هیجانات مثبت (نشاط، شادی، محبت، طنز و شوخی، خنده و...) پر کنیم. هیجانات مثبت چراغ سبز را برای زندگی روشن می‌کنند. همچنین باید با افراد شاد، خوش‌بین، امیدوار، شوخ طبع و با روحیه قوی ارتباط برقرار کنیم.

انتهای پیام/۴۱۱۸/پ